Petit en Grand Som

Onze sanglewandelingen waren op, maar onze zin om te wandelen absoluut niet. We hoopten bij de vvv wat leuke suggesties op te doen, maar dat viel nog niet zo mee. We werden aangekeken alsof we gek waren. Dat konden we toch ook zelf uitzoeken? Blijkbaar vinden ze alle tochten even mooi, moeilijk enz, maar goed, we kunnen uiteraard met de kaart ook een leuke tocht uitzoeken. Tijdens een rustdagje in de hangmat heb ik de mogelijkheden voor nog wat leuke wandelingen bekeken en dat leverde voor de volgende dag meteen een geweldige tocht op. Net iets na het gehucht La Ruchère begonnen we onze tocht via de Col de Léchaud naar de Petit Som (1772m). Wederom hadden we een rustig pad en kwamen we, net als de afgelopen dagen maar weinig mensen tegen. Wat een rust. Misschien komt het wel doordat we vaak vroeg vertrekken en er de flink de pas in zetten. De goed aangegeven paden zijn op knooppunten voorzien van bordjes met een tijdsindicatie tot een volgend punt. Zeker bij stijgende paden leken wij binnen 2/3 van de tijd boven te zijn.

Na te hebben genoten van de rust en het uitzicht op de Petit Som dalen we weer af naar de Col de Léchaud en verder naar de Col de Bovinant waar we weer een schuur/bivakhut tegenkomen. Christiaan kan niet geloven dat het een bivakhut is wanneer hij het bouwseltje met stro op de grond ziet, maar wanneer ik hem wijs op de lege wijnflessen, kaarsen en we alle namen in het balken zien gekrast, begint hij me te geloven. Wij hebben echter helemaal geen bivak nodig en beginnen aan een steile klim naar de Grand Som (2026m).

Het uitzicht van de Grand Som is geweldig. Alle markante bergen uit de omgeving zijn te bewonderen en met de kaart in de hand kunnen we zien waar we gelopen hebben de afgelopen dagen. Geen mist die ons dit keer kan dwarsbomen om volop te genieten van de het uitzicht.

Maar de echte beloning is misschien nog wel het zicht op de toppen die veel verder weg zijn. We zien de Gran Paradiso en als hoofdprijs de Mont Blanc die als altijd alle aandacht op lijkt te eisen, staand in de schijnwerper. Hoe is het toch mogelijk dat je zonder aanwijzingen direct deze markante berg herkent.

Nadat we weer waren afgedaald naar de Col de Léchaud wilden we de Col de la Ruchère teruglopen naar de auto. We hadden op de heenweg vlakbij de auto een bordje zien staan met de verwijzing naar een Gite waar lokale bieren geschonken werden waar we best wel zin in hadden, dus we zetten er stevig de pas is.

Bij de Col de la Ruchère let ik echter door de drukte met mensen (ja, hier was het opeens wel druk) niet goed op en lopen we de verkeerde kant op. Ploegend door de hete middagzon komen we bij een kruispunt met bordjes. Huh? dit klopt helemaal niet met de kaart. Ik snap absoluut niet waar we zitten en pak beide kaarten (altijd handig als je in de overgang van 2 kaarten wandelt) en het kompas erbij. En dan zie ik na ruim een half uur lopen dat we zuidwaarts lopen in plaats van noordwaarts. Ik heb absoluut niet op zitten letten en de verkeerde markering gevolgd! Er zit niks anders op dan terug te lopen en nu wel de goede route te lopen. Gelukkig gaat dit nu wel goed en kunnen we onze dag met in totaal 1250 stijgen en dalen afsluiten op het terras van de Gite met een heerlijk biertje.