De tweede dag vertrekken we vanaf een parkeerplaats nabij St. Pierre-d'Entremont. Het is nog altijd wat druilerig weer en het eerste stuk stijgt behoorlijk (in totaal klimmen we deze dag 825 meter) over een modderig pad. Maar aangekomen bij de Pré de Pratcel verandert het karakter van de tocht snel. Het steile pad door het bos wordt verwisseld met een langerekte open plek die lijkt uit te nodigen tot picknicken of beter nog kamperen. We stappen echter stevig door en waar we het pad verlaten om de sangle op te gaan breekt de zon door de wolken. We beginnen vers ingesmeerd met zonnebrand aan onze tocht over de sangle van de Fouda Blanc. We komen niemand tegen, maar er is hier een duidelijk pad, dus we hebben alle vertrouwen dat het goed moet gaan.
Dan trekt het echter al weer snel dicht. Door de mist verandert onze omgeving in een mysterieus landschap waardoor je het gevoel krijgt in een film te lopen. We lopen nog altijd op het pad, maar terwijl de rotswand tot in de oneindigheid hellend aan onze rechterkant blijft, zien we het gras links van ons behoorlijk steil naar beneden gaan tot we het na een meter of 4 niet meer kunnen zien. Spannend is het wel, maar echte diepte zien we niet.
De tweede dag vertrekken we vanaf een parkeerplaats nabij St. Pierre-d'Entremont. Het is nog altijd wat druilerig weer en het eerste stuk stijgt behoorlijk (in totaal klimmen we deze dag 825 meter) over een modderig pad. Maar aangekomen bij de Pré de Pratcel verandert het karakter van de tocht snel. Het steile pad door het bos wordt verwisseld met een langerekte open plek die lijkt uit te nodigen tot picknicken of beter nog kamperen. We stappen echter stevig door en waar we het pad verlaten om de sangle op te gaan breekt de zon door de wolken. We beginnen vers ingesmeerd met zonnebrand aan onze tocht over de sangle van de Fouda Blanc. We komen niemand tegen, maar er is hier een duidelijk pad, dus we hebben alle vertrouwen dat het goed moet gaan. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten