vrijdag 24 september 2010

Vallorcine

Het was maar een korte vakantie dit jaar, een week om precies te zijn. Niet veel tijd dus om op onze plek van bestemming te komen en te genieten van de omgeving, het wandelen en de vrije tijd. Helaas waren er nog wat spelbrekers naast de tijd, maar daarover later meer.
Onze vakantiebestemming was dit jaar de Franse Alpen in de buurt van Chamonix tegen de Zwitserse grens in het plaatsje Vallorcine. Terwijl Chamonix en een groot deel van de wandelpaden tijdens de zomermaanden afgeladen vol zijn, was dit plaatsje precies wat je zoekt op een bergvakantie. Een ieniemieniekleindorp met een station voor een boemeltreintje, een bakker, een fantastische slager en een perfecte camping. Geen souvernirs, geen terrassen met Nederlands bier en geen hordes mensen.
De camping was eigenlijk de reden dat we hier terecht zijn gekomen. Na zowel goede, als hele slechte ervaringen met campings uit het boekje rustiek kamperen van de ANWB, waagde ik het er nog maar eens op om de uitvalsbasis eerst te kiezen en dan pas de wandelmogelijkheden verder te bekijken.
De camping was geweldig met een apart veld met bomen voor tenten waar je met de auto niet kon komen. Je spullen verplaatste je met een bolderkar over een bruggetje over de beek naar je plek.
Overal was prachtig uitzicht, je mocht barbecueen, je kon heerlijk eten in het restaurantje en de wandelmogelijkheden waren enorm.

De eerste avond waren we dus heel gelukkig. Het was wat fris, maar met de nieuwe tent van mijn ouders, die we mochten lenen, zaten we lekker in de voortent en was het prima vol te houden.

 Toen Anke en Frans de volgende dag echter kwamen sloeg het weer echter behoorlijk om. De temperatuur overdag was rond de 8 graden, 's nachts ongeveer 4!
Het was dus kou lijden en handschoenen, mutsen, fleecedekens en zusjes waren nodig om warm te blijven.
's Ochtends zagen we zelfs verse sneeuw op de bergtoppen om ons heen en één avond liepen we door de natte sneeuw om tanden te poetsen.
Maar denk niet dat het de pret heeft gedrukt (nou eventjes dan), ook al was het de hele week koud en regelmatig mistig en regenachtig, terwijl de week voor en na ons verblijf de zon scheen en het boven de 20 graden was, hebben we een leuke vakantie gehad. Je loopt natuurlijk het risico op kou op zo'n hoge bestemming en in de buurt van Chamonix weet je dat het wel erg druk zal zijn met wandelaars. Maar het is toch geweldig dat je op een dag rijden zo'n geweldig wandelgebied hebt met elke dag uitzicht op de Mont Blanc en andere toppen en iedere dag de mogelijkheid in een gezellige hut te kunnen lunchen.