zondag 3 mei 2009

Cuandixia

Na een ontbijtje bij de muur werden we naar de auto gebracht en reden we naar Cuandixia, een dorpje met architectuur uit de Mingdynastie. Het dorpje leeft nu voornamelijk van het toerisme en in ieder huis kan je daarom aanschuiven om te eten of blijven overnachten. Wederom kwamen we wat later aan en was het alweer behoorlijk rustig in dit dorp. (behalve dan in het guesthouse dat wij uitkozen en waar een stel Chinese tieners nogal nadrukkelijk aanwezig was. We zijn op een later tijdstip alsnog van verblijf gewisseld.)
Het dorp ligt tegen een berg en kan vanaf verschillende uitzichtpunten bekeken worden.

Boven het dorp ligt de tempel met deze bel. Anke en Frans genieten hier van het uitzicht op het dorp.



Het guesthouse waar we uiteindelijk terecht kwamen was niet zo oud, denken we, maar wel in originele stijl met een binnenplaats en daaromheen vier gebouwen voor slaapvertrekken, keuken en badkamer of iets wat daar op lijkt.

zaterdag 2 mei 2009

Zonsondergang bij de muur

Aan het einde van de tocht kwamen we bij een guesthouse waar we net op tijd aankwamen om te kunnen overnachten. Met een biertje en later een geweldige maaltijd genoten op het terrasje van de zonsondergang en de muur.

Nog enige zeer romantische momenten leverde dit op...




De Chinese muur

Een echte bergvakantie was het eigenlijk niet. En ook was Christiaan niet van de partij. Desalniettemin vond ik het de moeite waard om wat van de foto's van mijn reis naar China op deze blog te zetten. Ik ging samen met mijn ouders op bezoek bij Anke en Frans die momenteel in Beijing wonen. Deze zomer brachten we ze na onze vakantie naar het vliegveld zodat zij zich voor bepaalde tijd in China konden vestigen. Nou is Beijing een bijzondere stad waar je ook bijzonder lekker kan eten, maar daarvoor heb ik al een andere blog. Hier dus alleen foto's van ons uitstapje naar de muur en een oud dorp buiten Beijing.



Het duurde even voor 's ochtends de auto was gehuurd en Frans met zijn nieuwe Chinese rijbewijs ons uit de stad vervoerde richting muur. Onderweg moest ook gegeten worden natuurlijk en met al die mafkezen in het verkeer duurde het tot 4 uur voor we eindelijk bij ons startpunt waren. Een tocht van 3 à 4 uur lopen moest nog gaan beginnen en de temperatuur leek nog niet echt te dalen (zo'n 30 graden). Voordeel was wel dat iedereen zijn tochtje (Chinezen lijken geen grote wandelaars en zijn meer van de kabelbaantjes) erop had zitten en we praktisch alleen over de muur liepen.




Helemaal alleen ben je er echter niet snel, want om de zoveel wachttorens is er één die wordt bevolkt door een schreeuwende Chinees die ijskoude flessen water, frisdrank en bier wil verkopen. Toch wel lekker als het zo warm is. En wie denkt dat over een muur lopen makkelijk is, moet nog maar eens goed naar de foto's kijken. Dit stuk muur (11 km hebben we gelopen) tussen Jinshanling en Simatai daalt en stijgt behoorlijk en is vaak behoorlijk vervallen.



Op de wat rechtere stukken kreeg ik wel de associatie met de yellowbrickroad uit de Wizard of Oz. Ook één lange geplaveide weg die je moet volgen naar je doe. Maar als het dan weer wat brokkeliger werd had je meer het idee echt in de bergen te lopen.