Van Lamsenjoch hütte naar Falkenhütte

  Iedereen ging al vroeg naar bed de vorige nacht, dus ondanks het vele gerommel rond een uur of 3 in de nacht, -ik dacht dat mensen opstonden, maar het bleek dat mensen vooral naar de wc moesten of honger hadden-, konden we 's ochtends uitgerust samen met alle andere mensen onze rugzak weer inpakken op het overvolle lager.
Ik moet zeggen dat we deze tocht prima op de lagers hebben geslapen, over het algemeen. Alle kamers waren meestal al bezet, maar we hadden redelijk wat ruimte om te slapen inclusief de mogelijkheid je om te draaien tijdens de nacht zonder met je neus in iemands oor te komen en ook konden we best goed onze spullen kwijt. Het is wel eens anders geweest. Een voordeel is ook dat je fijn tegen elkaar kan aankruipen, wat in een stapelbed toch altijd moeilijk is.

Nadat we onze koffie hadden gezet en muesli met gedroogde mango hadden gegeten, konden we op pad. Het was nog even droog, maar echt goed ziet het weer er ook niet uit. We nemen de makkelijke en rechtstreekse route naar de volgende hut, maar missen daardoor wel een leuk en enerverend stuk over de Hahnkampfspitze. Voor het uitzicht hoef je het vandaag echter niet te doen. Ons pad is helaas wel wat saai om te wandelen. Net als gisteren en de volgende dag is het bijna helemaal een redelijk breed, goed begaanbaar pad. Zeer gezinsvriendelijk waarbij een kinderwagen of rollator ook bijna mee kan.

Ongeveer een half uur voor de hut begint het helaas toch nog te regenen, zodat we wederom doorweekt aankomen.

We worden verwezen naar het lager in het bijgebouw, dus we mogen weer door de regen naar onze slaapplaats. We schrikken wel even van het lager. Het is een soort schuur, waar de verdiepingen en stapelbedden in open verbinding staan en zo'n honderd bedden te vinden zijn, dicht op elkaar gepakt. Het Trockenraum bevindt zich er ook en wordt gelukkig met een houtkachel gestookt en de ieniemienie wasruimte beschikt over warm water. 

   

De hut zit weer overvol. Het is 's avonds proppen aan de tafels en er zijn veel kinderen. Het is een mooie stube, niet zo traditioneel, maar wel zeer gemutlich. Het hout is grijs geschilderd en is op sommige plaatsen van een schildering voorzien, ook staat er een hele verzameling oude bierpullen. De huttenwirt is ontzettend vriendelijk en het eten een stuk beter dan de dag ervoor. 's Middags nemen we al de speckknodel met soep die voor zes euro het bergsteigeressen is.

 Bijzonder dat in deze hut alles bij de bar besteld en afgerekend moet worden. Ook het avondeten loopt zo. Ik verwachtte dat dat een puinhoop zou worden, maar dat was het allerminst. Als toetje eten we de lekkerste germknodel ever. Super veel mohn en boter, en een heerlijke powidl. In het lager blijkt ons deel van het lager bijna leeg. We halen dus snel onze spullen weg van de krappe plek tussen vier andere mensen en hebben nu een royaal bed. We hebben vergeleken bij de andere mensen in de schuur ontzettend veel plek en een heerlijk rustige nacht.