Dag 6 Rifugio Vazzolèr

De oorspronkelijke tocht die we hadden gepland was iets langer en zwaarder dan de door ons gelopen route. Wij hebben na het bereiken van de Rifugio Coldai (geweldige gnocchi hier!) de Rifugio Tissi overgeslagen en een pad onderlangs gekozen.

















In eerste instantie omdat nogal wat knieën moeite hadden met het vele dalen, maar ook omdat bij het verlaten van de Rifugio Coldai het onweer dat zich ’s ochtends al liet voorspellen onze kant op kwam zetten.
In de middag bereikten wij eindelijk geheel doorweekt door regen en hagel en opgejaagd door onweer de Rifugio Vazzolèr. Deze hut bleek iets minder aantrekkelijk dan we hadden gehoopt en viel, op z'n zachtst gezegd, een beetje tegen na al die geweldige hutten die we tot dan toe hadden gezien. De kamer met 2 stapelbedden hoefden we dan wel niet te delen met anderen, maar was zo klein en krakkemikkig dat we er allemaal claustrofobisch van werden en nergens konden blijven met onze zeiknatte spullen. De geplande rustdag die we voor morgen hadden gepland en die we zouden gebruiken om naar de Malga Pelsa te lopen waar een familie uit Sarntal zelfgemaakte kaas, brood en spek verkoopt, laten we liever schieten. Het weer ziet er voor de volgende ochtend niet veelbelovend uit en dit is geen hut om in te blijven rondhangen.